#Άρθρο της Hester Lacey στο Forbes (26/8/2014 ). *Τη μετάφραση επιμελήθηκε ο Λάζαρος Αγαπίδης.
Η Clare Reddington είναι η καλλιτεχνική διευθύντρια του Watershed, ενός εκθεσιακού χώρου και παραγωγού πολλαπλών μορφών τέχνης στο Μπρίστολ, ένας οργανισμός που μοιράζει, αναπτύσσει και παρουσιάζει εξαιρετικές πολιτιστικές ιδέες και ταλέντα. Το 2012 δημιούργησε τον όρο «Playable City» και ξεκίνησε το πρώτο βραβείο του Playable City, ένα διεθνές βραβείο ύψους £ 30.000, το οποίο συνδυάζει την τέχνη, την τεχνολογία και τον πολιτισμό. Ο πρώτος νικητής, το Hello Lamp Post, των PAN Studio, Tom Armitage και Gyorgyi Galik, μετέτρεψε το Μπρίστολ σε ιστορικό ημερολόγιο, επιτρέποντας στους ανθρώπους να αλληλεπιδρούν με υπαίθριο αστικό εξοπλισμό (street furniture όπως φωτιστικά, πινακίδες, φανάρια κτλ) χρησιμοποιώντας SMS. Ήταν επίσης υποψήφιο ενός βραβείου Design Museum Σχέδια της Χρονιάς του 2014.
Το βραβείο Playable City του Watershed για το 2014 προκάλεσε τους καλλιτέχνες και τους δημιουργικούς ανθρώπους από όλο τον κόσμο να παράγουν τέχνη που κοιτάει προς το μέλλον, που χρησιμοποιεί δημιουργικά την τεχνολογία για να διερευνηθεί το θέμα της Playable Πόλης. Ο νικητής, το Shadowing, από τους σχεδιαστές Jonathan Chomko και Matthew Rosier, είναι ένα έργο που παρέχει μνήμη στον οδικό φωτισμό του Μπρίστολ, που επιτρέπει την καταγραφή και την αναπαραγωγή των σκιών των πεζών που περνούν από κάτω. Καθώς περπατάτε κάτω από το φως, η σκιά του προηγούμενου επισκέπτης περπατά δίπλα σας. Ενώ αλληλεπιδράτε ή αντιδράτε με τη σκιά, οι κινήσεις και οι ενέργειές σας καταγράφονται για τον επόμενο επισκέπτη. Εάν ένας επισκέπτης μένει κάτω από τη λάμπα, η λάμπα φτάσει ακόμα πιο πίσω στο χρόνο, αναπαράγοντας όλες τις σκιές των προηγούμενων επισκεπτών του. Το Shadowing θα παρουσιαστεί στο συνέδριο Making the City Playable, το οποίο πραγματοποιείται στις 10 και 11 Σεπτεμβρίου στο Μπρίστολ.
Λοιπόν, πώς κάνουμε μία πόλη να είναι Playable;
Οι πόλεις είναι μέρη όπου δουλεύουμε – με φασαρία και πολλές φορές με εχθρικό περιβάλλον. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει χώρος για παιχνίδι
«Υπάρχει πολλή δημοσιότητα γύρω από τις έξυπνες πόλεις, τις μελλοντικές πόλεις ως μεγάλοι πάροχοι τεχνολογίας, αλλά εμείς προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε κάποιες από τις δυσκολίες γύρω από την ζωή στις πόλεις. Η τεχνολογία τείνει να απομονώνει. Υπάρχει μια μεγάλη ώθηση προς την αποτελεσματικότητα, κάτι το οποίο βασίζεται, ίσως άσκοπα, σε οθόνες. Η τεχνολογία παρουσιάζεται ως ένας τρόπος να κάνει την ζωή πιο γρήγορη προβλέποντας τις ανάγκες μας, αλλά αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να έρχομαι σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Αρχίσαμε να σκεφτόμαστε το παιχνίδι ως έναν τρόπο σύνδεσης που δίνει στα μέρη που εργαζόμαστε, ζούμε και ταξιδεύουμε μία ελαφρότητα - ένας τρόπος για να δείξουμε ότι οι τεχνολογίες δεν χρειάζεται να φέρουν απομόνωση, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διασκέδαση. Το άλλο αρνητικό είναι η αίσθηση της ανημποριάς στις πόλεις. Ξοδεύουμε πολύ χρόνο ελπίζοντας ότι κάποιοι θα φτιάξουν ή θα κάνουν κάποια πράγματα. Το παιχνίδι ενθαρρύνει το αντίθετο: δίνει στους ανθρώπους την αίσθηση της ελευθερίας και της ιδιοκτησίας. Μπορείτε να κάνετε τα πράγματα διαφορετικά, να αλλάξετε τα πράγματα και να κάνει τη δική σας παρέμβαση.»
Κάνοντας μια πόλη να αρχίσει να παίζει...
«Δεν υποδηλώνουμε ότι είμαστε οι μοναδικοί που εφαρμόζουμε αυτό τον τρόπο εργασίας – το Playable City περιγράφει ένα κίνημα που λαμβάνει χώρα σε πολλές πόλεις σε όλο τον κόσμο. Αλλά είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του Μπρίστολ. Έργα όπως το παιχνίδι Zombie Chase και το Luke Jerram’s Slide ανοίξανε το δρόμο για να σκεφτόμαστε την πόλη ως μία σκηνή για αυτά τα είδη των παρεμβάσεων - ως σκηνικό για το οποίο δημιουργούμε την τέχνη. Το Μπρίστολ ίσως βλέπει τον εαυτό του ως ένα χώρο πειραματισμού καθώς οι συνθήκες είναι κατάλληλες για να ξεκινήσουν έργα αρκετά γρήγορα. Οι πολίτες τις πόλεις τους αρέσει να λένε «ναι». Το δημοτικό συμβούλιο είναι πολύ υπέρ των νέων επιχειρήσεων. Έχουμε ένα σύστημα που ονομάζεται Playing Out το οποίο ξεκίνησε εδώ και αφορά το κλείσιμο των δρόμων για να παίζουν τα παιδιά, και αυτό εφαρμόζεται πλέον και σε άλλες πόλεις. Το Μπρίστολ είναι η ιδανική τοποθεσία για την δοκιμή ιδεών: είμαστε μια μικρή πόλη, όχι σαν το Λονδίνο, και μπορούμε να πάρουμε άδεια για τους εαυτούς μας. Υπάρχει μια πραγματική αίσθηση του να ολοκληρώνονται τα έργα. Ένας οργανισμός μάρκετινγκ ήρθε και ασχολήθηκε με το branding της πόλης και αυτό που παρατήρησαν ήταν ένας αέρας ανορθοδοξίας. Έχουμε πολλή τέχνη του δρόμου, ακτιβιστές, οργανώσεις όπως η Sustrans και την Soil Association - υπάρχει μια πραγματική αίσθηση της συμμετοχής. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε την πόλη ως ένα εργαστήριο έρευνας και ανάπτυξης. Αυτό είναι κατανοητό από την πόλη, το δημοτικό συμβούλιο και τους πολίτες. Οι άνθρωποι εδώ αγαπούν να δοκιμάζουν πράγματα, θέλουν να συμμετάσχουν.»
Επιλέγοντας πετυχημένες ιδέες
«Και για τα δύο βραβεία που απονέμουμε, έχουμε προσκαλέσει ιδέες από όλο τον κόσμο και ένα τεράστιο εύρος πραγμάτων έχουν διαφημιστεί. Το Hello Lamp Post ήταν ο πρώτος νικητής: όταν δημιουργήσαμε το βραβείο σκεφτόμασταν ότι θα δοθεί σε ένα τεράστιο πράγμα, κάποια ορατή επέκταση της πόλης – αντίθετα, χρηματοδοτήσαμε κάτι που ήταν ουσιαστικά αόρατο! Αλλά αυτό συνοψίζει τη Playable Πόλη: δεν υπάρχει για τους hipsters, δεν χρειάζεται καμία ειδική τεχνολογία για να το κάνουμε και δεν υπάρχουν εμπόδια στην αλληλεπίδραση. Τα τεχνολογικά εμπόδια τείνουν να μειώνουν το συνολικό αριθμό χρηστών. Αυτή τη στιγμή το Watershed υποστηρίζει περίπου 150 καλλιτέχνες που κάνουν διάφορα πράγματα και καινοτομούν στα media, αλλά όλα αυτά είναι ακόμα έργα σε εξέλιξη, οπότε θέλαμε κάτι με το οποίο οι άνθρωποι θα μπορούν να συμμετέχουν και το οποίο έχει μία σαφή έννοια.»
«Υπήρχε μία πρόκληση στο να δημιουργήσουμε μία τέτοιου είδους προσπάθεια για το παιχνίδι: μερικοί άνθρωποι θα μπορούσαν να έχουν ανησυχίες σχετικά με την «οργανωμένη διασκέδαση». Το συνέδριο μας τον Σεπτέμβριο θα επιτρέψει να μοιραστούν ιδέες, να δούμε τι είναι εφικτό και το τι άλλο μπορεί να γίνει στο μέλλον. Με το Hello Lamp Post πέρυσι, δεν είχαμε συνειδητοποιήσει το πόσο θα μάθουμε για το τι αρέσει στον κόσμο, αυτό που τους εμπνέει και για τις μικρές στιγμές διασκέδασης στις οικογενειακές διακοπές που μοιράζονται. Το Shadowing, ο νικητής της φετινής χρονιάς, είναι πολύ διαφορετικό, αλλά και πάλι δεν χρειάζεται καμία ιδιαίτερη τεχνολογία. Υπάρχει κάτι πολύ κομψό στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι, καθώς περνάνε κάτω από το φως, συνειδητοποιούν ότι η σκιά τους κάνει κάτι διαφορετικό και αρχίζουν και παίζουν με αυτό. Ντρεπόμαστε λίγο που έχουμε βραβεύσει δύο θέματα με τον δημοτικό φωτισμό, ωστόσο ο δημοτικός φωτισμός βρίσκεται παντού στην υποδομή της πόλης και θέλαμε να αξιοποιηθεί αυτή η υποδομή.»
Η διαδικασία της μάθησης – και το άνοιγμα σε παγκόσμιο επίπεδο
«Έχουμε δει πάρα πολύ ενδιαφέρον για το Hello Lamp Post καθώς πήγαμε στο Ώστιν του Τέξας και νομίζω ότι είναι σημαντικό το τι μπορούμε να μάθουμε από άλλες πόλεις. Μια πόλη δεν είναι ένα ομοιογενές πράγμα. Έχουμε πολύ διαφορετικές αντιλήψεις των δημόσιων χώρων και πώς να ζήσουμε σε αυτούς. Στη Μέση Ανατολή, οι δημόσιοι χώροι είναι τα εμπορικά κέντρα. Στη Μαλαισία μερικά από τα έργα μας θα ήταν παράνομα καθώς οι άνθρωποι δεν επιτρέπεται να βρίσκονται άσκοπα σε κάποιο δημόσιο χώρο! Αυτή τη στιγμή είμαστε σε συνεργασία με το Βρετανικό Συμβούλιο και σχεδιάζουμε μια παγκόσμια πρόταση. Η απλή περιήγηση δεν αρκεί για να συλλάβουμε πλήρως το τι μπορούμε να μάθουμε από τους άλλους, έτσι αρχίζουμε να σκεφτόμαστε τη δημιουργία ενός δικτύου με Playable Πόλεις ώστε να μπορούμε να σκεφτούμε για το πώς τα έργα που παράγονται μπορούν να εφαρμοστούν σε περισσότερο από μία ή δύο άλλες πόλεις. Δεν μπορώ να περιμένω! Αισθάνομαι πως είναι κάτι πολύ επίκαιρο - και είναι μια ιδέα που ξεπερνάει τα γεωγραφικά σύνορα πολύ εύκολα. Υπάρχουν επίσης μεγάλες δυνατότητες για την προώθηση του brand και πολλές επώνυμες εταιρίες έχουν έρθει σε μας για να συζητήσουμε αυτό που κάνουμε. Αυτό δεν έχει να κάνει με τον συμβιβασμό, αλλά με την κλιμάκωση για να αγγίξουμε περισσότερους ανθρώπους. Σήμερα, το Branding μπορεί να είναι πολύ πιο ήπιο απ’ ότι ήταν παλιότερα. Έργα όπως το BMW Guggenheim Lab ή το [πρώην] Orange Prize for Fiction το κάνουν πραγματικά εκπληκτικά, με έναν τρόπο που ενισχύει την δραστηριότητα τους.»
Η συμμετοχή όλων με την τεχνολογία και την επιστήμη
«Πρόκειται για τον αλφαβητισμό: το είδος του αλφαβητισμού που μας δίνει τη δυνατότητα να προβληματιζόμαστε. Αν οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν και να συμμετάσχουν, μπορούν να εκφράσουν αυτό που θέλουν ή δεν θέλουν. Τα καλύτερα πράγματα έχουν πολλαπλές οπτικές γωνίες, από τους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν, στους επιστήμονες, στους καλλιτέχνες - και, μέσω αυτών, βελτιώνεται η τεχνολογία. Το ενδιαφέρον είναι ότι έχει να κάνει με την εφεύρεση νέων πραγμάτων. Είμαστε καταναλωτές της τεχνολογίας, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην είμαστε και σχεδιαστές της. Σ’ αυτό θα πρέπει να συμμετέχει καθένας, συμπεριλαμβανομένων των φορέων χάραξης πολιτικής. Η επιστήμη δεν είναι για τους λίγους, αλλά υπάρχει μέσα σε όλους μας.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου