Οι οικολόγοι ζητούν αποκατάσταση και φύτευση των ρεμάτων που έχουν μπαζωθεί
Ανασχεδιασμό του συστήματος αντιπλημμυρικής προστασίας ζητάει η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης με αποκατάσταση και προστασία των χειμαρρικών οικοσυστημάτων, διάνοιξη της κοίτης των ρεμάτων που έχουν καλυφθεί ή μπαζωθεί, ταυτόχρονη αποκατάσταση της φυσικής τους βλάστησης και μετατροπή τους σε χώρους πρασίνου και αναψυχής.
Η καταιγίδα της 10ης Μαΐου ήταν πράγματι ένα ακραίο καιρικό φαινόμενο, καθώς έπεσαν πάνω από 70 χιλιοστά νερού ανά τετραγωνικό μέτρο. Πρόκειται για ένα φαινόμενο από αυτά που χαρακτηρίζονται «πεντηκονταετίας» ή «εκατονταετίας», για τα οποία οι επιστήμονες του κλίματος ήδη έχουν προειδοποιήσει ότι αναμένονται να αυξηθούν όσο αυξάνεται η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας λόγω της συσσώρευσης διοξειδίου του άνθρακα από την καύση ορυκτών καυσίμων.
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η πόλη δεν πρέπει να είναι προετοιμασμένη και για τέτοια ενδεχόμενα. Με ανησυχία διαβάζουμε καταγγελίες για το ότι τα τελευταία αντιπλημμυρικά έργα δημοπρατήθηκαν το 2011 και επτά χρόνια μετά η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, στην οποία πέρασε η αρμοδιότητα, δεν δημοπράτησε ούτε ένα, ενώ οι μελέτες και οι πόροι υπήρχαν. Ότι δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η κατασκευή του δεύτερου κλάδου του κεντρικού αποχετευτικού αγωγού, πού δημοπρατήθηκε το 2011 και έπρεπε να τελειώσει το 2014.
Ακόμη και αυτά τα έργα που δεν έγιναν, διέπονταν από μια παρωχημένη λογική, η οποία μάλλον έκρυβε το πρόβλημα κάτω από το χαλί αντί να το αντιμετωπίσει δραστικά. Και αυτή είναι μια συνήθης πρακτική από τις αρχές της πόλης και της χώρας, καθώς έχουν συσσωρευτεί προβλήματα δεκαετιών, αν όχι αιώνων, από την ταχύτατη και χωρίς έλεγχο αστικοποίηση.
Κάποτε όμως, πρέπει να αλλάξει αυτή η στάση. Γιατί όσο συνεχίζεται, τόσο τα προβλήματα θα διογκώνονται. Αυτό δείχνουν και τα δεδομένα από τη χθεσινή πλημμύρα. Τα πιο προβληματικά σημεία ήταν και πάλι στα γνωστά σημεία από όπου περνούσαν κατά το παρελθόν οι κύριοι χείμαρροι της πόλης, όπως στον Εύοσμο/Κορδελιό, στην Αγίων Πάντων και στη Μοναστηρίου, στα δικαστήρια, στην έκθεση, μπροστά στη ΧΑΝΘ και στον Λευκό Πύργο.
Το δίκτυο απορροής ομβρίων και η συντήρησή του δεν επαρκεί πλέον, καθώς κατασκευάστηκε για τα δεδομένα μιας μικρότερης πόλης. Η γεωμορφολογία της περιοχής δεν γίνεται να καταργηθεί, όπως καταργήθηκαν οι κοίτες των χειμάρρων που δέχονταν τα νερά της βροχής. Το έδαφος έχει καλυφθεί με τσιμέντο και άσφαλτο έως το τελευταίο τετραγωνικό εκατοστό και δεν μπορεί πλέον να απορροφήσει την περίσσεια του νερού. Έτσι, είναι δεδομένο ότι τα νερά των καταιγίδων θα ακολουθούν τους αρχαίους δρόμους του νερού, όταν δεν επαρκεί το υπόγειο δίκτυο απορροής, προξενώντας ζημιές, υλικές και όχι μόνο.
Χρειάζεται λοιπόν να μελετηθεί, να καταρτιστεί και να εφαρμοστεί ένα νέο σχέδιο αντιμετώπισης πλημμυρικών κινδύνων, στο οποίο να υπάρχει πρόβλεψη για διεύρυνση των αγωγών απορροής, με πιο εύκολη και επιθυμητή επιλογή την διάνοιξη της κοίτης χειμάρρων που έχουν καλυφθεί ή και μπαζωθεί κατά το παρελθόν, με ταυτόχρονη αποκατάσταση της φυσικής τους βλάστησης και της μετατροπής τους σε χώρους πρασίνου και αναψυχής. Εάν θεωρηθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα ως αναγκαία προτεραιότητα, όπως έχει γίνει σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, τότε μπορούν να εξευρεθούν και τα απαραίτητα ευρωπαϊκά κονδύλια ενίσχυσης, που θα αλλάξουν και τη συνολική απαράδεκτη εικόνα της πόλης.
Η Θεσσαλονίκη έχει μείνει πολύ πιο πίσω από την Αθήνα σε τέτοια έργα υποδομής και ποιότητας ζωής. Ακόμη συζητάμε για το αν τα πρώην στρατόπεδα πρέπει να γίνουν χώροι πράσινου ή εμπορικά κέντρα και σταθμοί logistics. Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, προτεραιότητα δίνεται στην ανάπλαση της Αθήνας, και εκεί με αμφιλεγόμενους τρόπους, ενώ η Θεσσαλονίκη αφήνεται να πλημμυρίζει, να μένει χωρίς νερό και ρεύμα, στο κάθε έκτακτο καιρικό φαινόμενο.
πηγή: http://ecology-salonika.org/
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η πόλη δεν πρέπει να είναι προετοιμασμένη και για τέτοια ενδεχόμενα. Με ανησυχία διαβάζουμε καταγγελίες για το ότι τα τελευταία αντιπλημμυρικά έργα δημοπρατήθηκαν το 2011 και επτά χρόνια μετά η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, στην οποία πέρασε η αρμοδιότητα, δεν δημοπράτησε ούτε ένα, ενώ οι μελέτες και οι πόροι υπήρχαν. Ότι δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η κατασκευή του δεύτερου κλάδου του κεντρικού αποχετευτικού αγωγού, πού δημοπρατήθηκε το 2011 και έπρεπε να τελειώσει το 2014.
Ακόμη και αυτά τα έργα που δεν έγιναν, διέπονταν από μια παρωχημένη λογική, η οποία μάλλον έκρυβε το πρόβλημα κάτω από το χαλί αντί να το αντιμετωπίσει δραστικά. Και αυτή είναι μια συνήθης πρακτική από τις αρχές της πόλης και της χώρας, καθώς έχουν συσσωρευτεί προβλήματα δεκαετιών, αν όχι αιώνων, από την ταχύτατη και χωρίς έλεγχο αστικοποίηση.
Κάποτε όμως, πρέπει να αλλάξει αυτή η στάση. Γιατί όσο συνεχίζεται, τόσο τα προβλήματα θα διογκώνονται. Αυτό δείχνουν και τα δεδομένα από τη χθεσινή πλημμύρα. Τα πιο προβληματικά σημεία ήταν και πάλι στα γνωστά σημεία από όπου περνούσαν κατά το παρελθόν οι κύριοι χείμαρροι της πόλης, όπως στον Εύοσμο/Κορδελιό, στην Αγίων Πάντων και στη Μοναστηρίου, στα δικαστήρια, στην έκθεση, μπροστά στη ΧΑΝΘ και στον Λευκό Πύργο.
Το δίκτυο απορροής ομβρίων και η συντήρησή του δεν επαρκεί πλέον, καθώς κατασκευάστηκε για τα δεδομένα μιας μικρότερης πόλης. Η γεωμορφολογία της περιοχής δεν γίνεται να καταργηθεί, όπως καταργήθηκαν οι κοίτες των χειμάρρων που δέχονταν τα νερά της βροχής. Το έδαφος έχει καλυφθεί με τσιμέντο και άσφαλτο έως το τελευταίο τετραγωνικό εκατοστό και δεν μπορεί πλέον να απορροφήσει την περίσσεια του νερού. Έτσι, είναι δεδομένο ότι τα νερά των καταιγίδων θα ακολουθούν τους αρχαίους δρόμους του νερού, όταν δεν επαρκεί το υπόγειο δίκτυο απορροής, προξενώντας ζημιές, υλικές και όχι μόνο.
Χρειάζεται λοιπόν να μελετηθεί, να καταρτιστεί και να εφαρμοστεί ένα νέο σχέδιο αντιμετώπισης πλημμυρικών κινδύνων, στο οποίο να υπάρχει πρόβλεψη για διεύρυνση των αγωγών απορροής, με πιο εύκολη και επιθυμητή επιλογή την διάνοιξη της κοίτης χειμάρρων που έχουν καλυφθεί ή και μπαζωθεί κατά το παρελθόν, με ταυτόχρονη αποκατάσταση της φυσικής τους βλάστησης και της μετατροπής τους σε χώρους πρασίνου και αναψυχής. Εάν θεωρηθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα ως αναγκαία προτεραιότητα, όπως έχει γίνει σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, τότε μπορούν να εξευρεθούν και τα απαραίτητα ευρωπαϊκά κονδύλια ενίσχυσης, που θα αλλάξουν και τη συνολική απαράδεκτη εικόνα της πόλης.
Η Θεσσαλονίκη έχει μείνει πολύ πιο πίσω από την Αθήνα σε τέτοια έργα υποδομής και ποιότητας ζωής. Ακόμη συζητάμε για το αν τα πρώην στρατόπεδα πρέπει να γίνουν χώροι πράσινου ή εμπορικά κέντρα και σταθμοί logistics. Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, προτεραιότητα δίνεται στην ανάπλαση της Αθήνας, και εκεί με αμφιλεγόμενους τρόπους, ενώ η Θεσσαλονίκη αφήνεται να πλημμυρίζει, να μένει χωρίς νερό και ρεύμα, στο κάθε έκτακτο καιρικό φαινόμενο.
πηγή: http://ecology-salonika.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου